Van de witte stad Araquipa naar de terrassen in Colca Canyon

De bus heeft ons in circa 9,5 uur naar Arequipa gebracht, ditmaal zittend onder in de dubbeldeks bus in een comfortklasse stoel, vrij relaxed. Ik heb tot 18 uur naar buiten kunnen kijken. Soms zie je het strand, maar vooral veel zand en lage bergen, af en toe een dorpje met dezelfde soort winkeltjes en huisjes. Daarna werd het donker en kreeg ik het idee dat ik op weg was met de bus naar wintersport, vrachtwagens inhalen, bochten, af en toe wat stijgen. Om 24 uur aangekomen, de taxi stond al klaar, het was frisjes buiten. De volgende dag Arequipa, de witte stad, verkend. Dat wil zeggen, het historisch centrum. Eigenlijk beetje een Spaanse stad, het koloniale karakter is duidelijk zichtbaar. Vooral het nonnenklooster is erg bijzonder, de nonnen leefden hier als het ware in afzondering in hun eigen stad. De bevroren Juanita, een 500 jaar geleden geofferd meisje op de top van een vulkaan, nu teruggevonden in het ijs op de berg, is uniek. Deze dag wat kunnen wennen aan de hoogte, de stad ligt op 2300 meter hoogte. De volgende reisbestemming is de Colca Canyon, een stukje hoger en kouder. Het bezoeken van de Colca canyon doen we met een busje, chauffeur en gids, een privé excursie van 3 dagen. De hoogste pas die we zijn gepasseerd is 4910 meter, voor ons een hoogterecord. Ik voel dat wel aan mijn ademhaling, Jelle heeft er weinig last van. Hele mooie uitzichten over de vulkanische bergen en grappige lama's (net schapen), alpaca's en vicuna's onderweg. Helaas vertrok de zon (de zon schijnt hier normaal altijd), dus onze blik op de vele mooie terrassen uit de pre-Inca tijd hebben wat sombere foto's opgeleverd.
De eco-lodge waarin we slapen, op ongeveer 3300 meter hoogte, is echt prachtig. Het is een mini resort met huisjes aaneengeschakeld, heel mooi ingericht en met prachtig uitzicht op de omgeving. Bovendien zijn er heerlijk warme zwavelbaden waarin we fijn hebben gerelaxt.  We zitten nu echt midden in de bergen, heerlijk rustig. Een mooi cadeautje voor mijn verjaardag. Ter ere hiervan hebben we onderweg chocoladetaart met Inca thee genomen, lekker hoor. Op de tweede Colca-excursiedag gingen we Condor's spotten, We hebben deze vogels zien vliegen, prachtig. Spanwijdte van 3 meter!! We hadden geluk, het weer was een beetje apart, het had namelijk gesneeuwd. De lucht voor de Condors was eigenlijk te koud, zij zijn afhankelijk van thermiek, dus van de zon. En onderweg zijn we op verschillende plekken gestopt om de fraaie terrassen te kunnen bewonderen. En bij elke uitzichtsplek zitten allerlei Peruaanse dames met kleurrijke souvenirs. Vooral de truien, mutsen en handschoenen worden goed verkocht. Het is echt frio :-) Toch is deze canyon weer heel anders dan de terrassen in China, Vietnam of de Dourovalley bij Porto. Morgen gaan we terugrijden, alleen halverwege de rit vervolgen we de weg naar Puno, dat op 3800 meter hoogte ligt. We blijven op grote hoogte! En wat dat doet met je lijf.... je hart, je longen, je hoofd?